130. rocznica urodzin Ryszarda Sypniewskiego

Wisła Kraków powstała w 1906 roku z inicjatywy nauczyciela II Szkoły Realnej Tadeusza Łopuszańskiego. Łopuszański - choć jego domeną była fizyka i matematyka - dostrzegał znaczenie kultury fizycznej w procesie wychowawczym. Zachęcał więc swoich podopiecznych do aktywności ruchowej, gimnastyki, gier na świeżym powietrzu, wycieczek krajoznawczych. Na początku XX wieku nie były to koncepcje tak powszechnie akceptowane, jak współcześnie. Pewnego dnia Łopuszański dosłownie zszokował swoich uczniów, gdy zatrzymał ich w sali po zajęciach i zaproponował utworzenie klubu piłkarskiego. Opowiadał, jak piłka nożna rozwija się w innych krajach, przekonywał, że Polacy też powinni się w to zaangażować, zapewniał, że futbol może być czynnikiem budującym poczucie więzi narodowej (w myśl hasła „Polacy i Wisła - to Polska”).

Ryszarda Sypniewskiego nie było na tym spotkaniu założycielskim. Był uczniem innej szkoły - Gimnazjum św. Anny (obecnie I LO im. Nowodworskiego). Był to jednak czas, w którym cała młodzież krakowska rozkochała się w piłce nożnej. Okrągły balon kopano pod Wawelem już znacznie wcześniej, ale począwszy od wiosny 1906 roku w każdej szkole organizowały się pełne entuzjazmu zespoły. Jesienią 1906 roku odbył się licznie obsadzony turniej zorganizowany przez Tadeusza Konczyńskiego. Bardzo prawdopodobne, że Sypniewski brał udział w tych wydarzeniach.

Początkowy entuzjazm trudno jednak było utrzymać przez dłuższy czas. Szkolne drużyny szybko zaczęły zanikać - przetrwało tylko kilka z nich. Te, które zdołały zbudować solidniejsze fundamenty zaczęły przyciągać zawodników z rozpadających się zespołów, nastąpiły liczne fuzje i przetasowania. Najpewniej właśnie w taki sposób Ryszard Sypniewski dołączył do Wisły Kraków. Został uwieczniony na najstarszej fotografii naszego zespołu, wykonanej jesienią 1907 roku. Co ciekawe - piłkarze do zdjęcia ustawili się w sposób odzwierciedlający ich pozycje na boisku. Grano wówczas ustawieniem 2-3-5 i tak w górnym rzędzie stoją obaj obrońcy i bramkarz, w środkowym rzędzie klęczą trzej pomocnicy, a w najniższym rzędzie siedzi pięciu zawodników linii napadu. Dzięki temu wiemy, że Sypniewski występował jako prawy pomocnik.

Niestety materiały źródłowe z pierwszych lat działalności Wisły są bardzo ubogie. Relacje prasowe zawierają tylko pobieżne informacje, a wiele dokumentów przepadło (w tym kontekście prawdziwą tragedią był pożar Parku Sportowego Wisły na Oleandrach w 1915 roku). Nasza wiedza o osobie Ryszarda Sypniewskiego jest przykładem tych skąpych informacji. Nie wiemy niestety, jakim zawodnikiem był Sypniewski i jak prezentował się na boisku. Jeżeli nie jest to wyjątkowa zbieżność nazwisk i dat, to wiemy jedynie, że Sypniewski był porucznikiem artylerii Wojska Polskiego, odznaczonym orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych za udział w walkach 1918-20, uczestnikiem Powstań Śląskich. Sypniewski chciał także wstąpić do stanu duchownego, zmarł jednak przedwcześnie w 1927 roku, przed uzyskaniem święceń kapłańskich.