Historia klubu

Początki Białej Gwiazdy sięgają 1906 roku. Dokładna data nie jest znana, ale wspomnienia Romana Wilczyńskiego wskazują, iż pomysłodawca założenia Wisły profesor Tadeusz Łopuszański złożył swoim uczniom tę propozycję na wiosnę tego roku. Pierwsze wzmianki w prasie drukowanej pojawiają się natomiast jesienią 1906 roku przy okazji organizowanego przez dr Tadeusza Konczyńskiego „Turnieju Jesiennego”. Wystąpiła w nim Wisła pod swoją nazwą i pod wodzą kapitana Józefa Szkolnikowskiego. W tym samym turnieju wystąpiła również drużyna Czerwonych kapitana Władysława Jenkera, wedle wspomnień Wilhelma Cepurskiego założona już w roku 1905. Czerwoni połączyli się później z Wisłą wnosząc w wianie czerwone koszulki do dziś stanowiące wizytówkę klubu. Początkowo zdobiły je dwie niebieskie gwiazdy, później zastąpione jedną białą.

Wybuch I wojny światowej spowodował zawieszenie działalności Wisły na okres pięciu lat. Wiślacy oddali swoje tereny dla tworzących się Legionów pod wodzą Józefa Piłsudskiego. Sami zresztą ochoczo wstępowali w ich szeregi.  W tym pionierskim okresie w ciągu ośmiu lat Wisła rozegrała 123 mecze towarzyskie. Wygrała 66 spotkań, zremisowała 15, przegrała 43 mecze, a na boisku wystąpiło 81 zawodników.

Po odzyskaniu niepodległości rozgrywki piłkarskie polegały na rywalizacji w wyznaczonych okręgach i wyłanianiu wśród zwycięzców mistrza całego kraju. W 1926 roku Wisła Kraków wygrała jedyną w międzywojennej Polsce edycję krajowego pucharu. W grudniu tego samego roku dwanaście klubów uchwaliło powstanie Polskiej Ligi Piłki Nożnej, a pierwszy historyczny sezon zakończył się zdobyciem trofeum przez Wiślaków. Tak samo stało się w kolejnych rozgrywkach, a w obu przypadkach królem strzelców został legendarny Henryk Reyman.

W czasie drugiej wojny światowej piłkarze Białej Gwiazdy brali z sukcesami udział w okupacyjnych mistrzostwach Krakowa. 28 stycznia 1945 roku hejnał z wieży Mariackiej ogłosił rozpoczęcie meczu derbowego pomiędzy Wisłą i Cracovią w wyzwolonym mieście i był to symbol nowej ery nie tylko dla Polski, ale też dla piłkarskiej rywalizacji w stolicy Małopolski. W latach 1949 i 1950 Wiślacy znów sięgnęli po tytuł najlepszej drużyny w kraju, a rok później nie stało się tak tylko dlatego, że miano mistrza Polski otrzymał wówczas triumfator krajowego pucharu, a nie ligi. Tytuł trafił więc do Ruchu Chorzów, który w finale Pucharu Polski pokonał właśnie zespół z Krakowa.

Kolejny sukces pierwsza drużyna Wisły odniosła w 1967 roku wygrywając rozgrywki pucharu Polski. W ten sposób ekipa Białej Gwiazdy zadebiutowała w Pucharze Zdobywców Pucharów, a na kolejne trofeum czekała do 1978 roku, gdy pod wodzą Oresta Lenczyka zdobyła tytuł mistrza Polski. Była to przepustka do rozgrywek Pucharu Europy, w których Wisła dotarła aż do ćwierćfinału, pokonując po drodze takie marki jak Club Brugge i Zbrojovka Brno. Zaporą nie do przejścia okazało się szwedzkie Malmoe FF. Lata 80. nie były pasmem sukcesów w wykonaniu Wiślaków, którzy w 1985 roku trafili szczebel niżej i pozostali tam na cztery sezony. Ponowne pojawienie się w krajowej elicie nie spowodowało jednak powrotu dla czołówki drużyn w kraju i w 1994 roku Biała Gwiazda znów doznała goryczy spadku do niższej ligi. Wywalczony dwa lata później awans i przejęcie akcji klubu w 1997 roku przez Bogusława Cupiała rozpoczęło nowy etap w historii krakowskiego klubu.

W latach 1999-2011 Biała Gwiazda sięgnęła po osiem tytułów mistrza kraju, dwa krajowe puchary i jeden Superpuchar Polski. Wisła z sukcesami rywalizowała także w Europie, gdzie eliminowała takie drużyny jak Real Saragossa, Schalke 04 Gelsenkirchen czy AC Parma. Nadrzędnym celem Wiślaków w tamtym okresie był awans do elitarnej Ligi Mistrzów, ale na drodze do tego marzenia stały m.in. Real Madryt, Inter Mediolan i F.C Barcelona, którą Wisła pokonała w pamiętnym starciu przy Reymonta 1:0. Po latach zwanych „erą Tele-Foniki” latem 2016 roku Biała Gwiazda trafiła z powrotem w ręce Towarzystwa Sportowego Wisła.

Od czasu wprowadzenia do Ekstraklasy systemu ESA-37 w roku 2013 Wisła niemal zawsze kończyła rozgrywki w górnej ósemce, nie schodząc poniżej szóstego miejsca. Wyjątek stanowi tu sezon 2015/16, w którym Biała Gwiazda znalazła się wprawdzie w drugiej połowie tabeli, lecz okazała się najlepsze z wszystkich drużyn rywalizujących ze sobą w grupie spadkowej. W kampanii 2017/18 nasza drużyna do ostatniej walki walczyła o awans do europejskich pucharów, lecz porażka z Górnikiem Zabrze pozbawiła nas szans na występ w eliminacjach Ligi Europy.

W grudniu 2018 roku Wisła znalazła się na skraju bankructwa. Po raz kolejny okazało się jednak, że nie jest to zwykły klub, lecz coś znacznie większego - prawdziwa rodzina zrzeszona pod znakiem białej gwiazdy. Dzięki pomocy swojej żywej legendy - Jakuba Błaszczykowskiego, wsparciu innych osób, takich jak Jarosław Królewski i Tomasz Jażdzyński, wysiłkowi pracowników na czele z prezesem Rafałem Wisłockim, a przede wszystkim dzięki postawie wiernych i oddanych kibiców nasz krakowski klub przetrwał chwilę próby i przystąpił do rywalizacji w rundzie wiosennej sezonu 2018/19 z powracającym do domu kapitanem - Błaszczykowskim na czele.

W maju 2022 roku po 26 latach Wisła Kraków po raz czwarty w historii pożegnała się z Ekstraklasą. Sezon 2022/2023 Wiślacy spędzili w Fortuna 1. Lidze, a zacięta batalia o awans na najwyższy szczebel rozgrywkowy w Polsce nie powiodła się. Oznacza to, że także w kolejnym sezonie zawodnicy z R22 rywalizować będą wciąż na drugim poziomie rozgrywkowym.

20 grudnia 2022 roku Jarosław Królewski stał się posiadaczem 53,68% akcji TS Wisła Kraków SA, zostając tym samym większościowym akcjonariuszem Klubu. Obok niego właścicielami pozostają: Jakub Błaszczykowski, Władysław Nowak, Adam Adamczyk i Adam Łanoszka.