Kartka z kalendarza: urodziny Henryka Maculewicza

Maculewicz urodził się 24 kwietnia 1950 roku we wsi Grudza na Dolnym Śląsku. Pierwsze piłkarskie kroki stawiał w BKS Bolesławiec, a do Krakowa przyjechał na studia na Akademii Górniczo-Hutniczej. Występował początkowo w Garbarni, ale dość szybko został zawodnikiem Wisły. Z Białą Gwiazdą na piersi debiutował w 1971 roku, a od połowy 1972 roku był już etatowym graczem pierwszego składu.

Defensor Wisły zasłynął z potężnego uderzenia z dystansu. Jak sam przyznawał - często po treningu zostawał jeszcze na boisku, by ćwiczyć właśnie ten element piłkarskiego rzemiosła. Te strzały były imponujące, nieraz dawały drużynie bramkę, a Maculewicz potrafił celnie uderzyć choćby i z 45 metrów. Tak zdobył sobie nawet specyficzny przydomek „Koń” - bo ponoć tylko to zwierzę ma tak mocne „kopyto”. Drugi pseudonim - „Beton” - również był bardzo wymowny i podkreślał twardość, nieustępliwość w grze.

Sam Maculewicz podkreślał, że determinacja jest kluczem do sukcesu. „Aby zdobyć laury trzeba być konsekwentnym. Po niepowodzeniach zwiększyć jeszcze bardziej dawkę treningową. I pracować, pracować! Nawet gdyby ktoś życzliwy odsądzał cię od talentu i wątpił w możliwość dojścia do wytkniętego celu. Dlatego moim młodym naśladowcom w piłkarskim fachu daję jedną radę: bądźcie konsekwentni!” - takie ponadczasowe przesłanie od obrońcy Wisły zanotował w 1977 roku dziennikarz „Tempa”.

Ta konsekwencja dała Maculewiczowi sukcesy w postaci mistrzostwa Polski i występu na Mistrzostwach Świata - oba te sukcesy zmaterializowały się w 1978 roku. Rok później dobiegła końca kariera Maculewicza w barwach Wisły - defensor przeniósł się do Francji, gdzie występował w Lens, Paris FC i Nanterre. W okresie 1971-79 Maculewicz wystąpił w 236 oficjalnych meczach Wisły i zdobył 17 goli. W tym czasie 23 razy zagrał w reprezentacji Polski.

Henrykowi Maculewiczowi składamy najserdeczniejsze życzenia zdrowia, radości i spełnienia marzeń!