Kartka z kalendarza: rocznica urodzin pułkownika Stanisława Kruka-Schustera

Stanisław Kruk-Schuster urodził się 25 lutego 1890 roku w Kołomyi. Tam też ukończył szkołę realną i rozpoczął pracę jako urzędnik kolejowy. Jednocześnie przynależał do Sokoła i współtworzył Drużyny Strzeleckie. Po wybuchu I Wojny Światowej wstąpił do Legionów Polskich, walczył w 2 pułku piechoty II Brygady, następnie w 14 pułku strzelców II Korpusu Wschodniego. Był dwukrotnie ranny, dostał się do niewoli niemieckiej, z której udało mu się zbiec. Przez Odessę dostał się do Francji, gdzie dołączył do Armii Polskiej. Brał następnie udział w wojnie polsko-bolszewickiej, w sierpniu 1920 roku objął dowództwo 20 pułku piechoty i „wniósł w przemęczone oddziały nowego ducha”. Za wykazane wówczas męstwo został odznaczony orderem Virtuti Militari.

W okresie pokoju pozostał związany ze stacjonującym w Krakowie 20 pułkiem piechoty. W szeregach tego oddziału służyło wielu piłkarzy Wisły, jak Henryk Reyman, Marian Markiewicz czy Alfred Konkiewicz. Pułk - dzięki staraniom między innymi Kruka-Schustera - posiadał własne boisko piłkarskie, a życie sportowe prężnie się w nim rozwijało. Drużyna 20 pp kilka razy z rzędu zdobywała piłkarskie mistrzostwo Wojska Polskiego.

W roku 1928 Stanisław Kruk-Schuster - awansowany rok wcześniej na pułkownika - został wiceprezesem Towarzystwa Sportowego Wisła. Był też członkiem klubowej komisji dyscyplinarnej. W okresie jego działalności na rzecz Białej Gwiazdy piłkarze Wisły obronili tytuł mistrzów Polski.

W późniejszym okresie Kruk-Schuster służył w Wilnie, a w 1935 roku przeszedł w stan spoczynku. W 1939 roku był zaangażowany w ewakuację wawelskich skarbów narodowych (między innymi arrasów). Bezcenne pamiątki udało się uchronić przed okupantem, schronienie znalazły w dalekiej Kanadzie. Sam Kruk-Schuster trafił do Wielkiej Brytanii, gdzie zmarł 29 października 1945 roku. Spoczywa w Londynie.