Kartka z kalendarza: 78 lat temu zmarł Artur Olejak

Artur Olejak urodził się 28 sierpnia 1893 roku w Krakowie. W pierwszej drużynie Wisły debiutował tuż po swoich 16 urodzinach. W tamtych latach uczniowie formalnie nie mogli występować w klubach sportowych - zakaz ten nie zawsze był ściśle egzekwowany, by uniknąć ewentualnych nieprzyjemności młodzi piłkarze zwykli jednak posługiwać się pseudonimami. W programach meczowych i sprawozdaniach prasowych Artur Olejak figurował więc jako „A.O.”. A trzeba zauważyć, że dziennikarze często o nim wspominali, gdyż Olejak po prostu wyróżniał się na boisku. Imponował warunkami fizycznymi, był niezwykle silny i przebojowy. Przy tym miał zmysł do gry kombinacyjnej, co bardzo pasowało do stylu preferowanego przez Wisłę (słynna krakowska piłka). Olejak miał jeszcze jedno charakterystyczne, zapadające w pamięć zagranie - kąśliwy strzał „ze szpica”. Napastnik Wisły ten element doprowadził nieomal do perfekcji, a jego silne i zaskakujące uderzenia wielokrotnie myliły bramkarzy rywali.

Artur Olejak bez wątpienia zaliczał się do najlepszych polskich napastników swoich czasów. Potwierdzają to powołania do reprezentacji Krakowa i Galicji. Olejak był też jedną z osób, którym zawdzięczamy reaktywację Wisły w 1918 roku - Towarzystwo Sportowe zawiesiło bowiem działalność na czas I Wojny Światowej. Latem 1918 roku grupka dawnych zawodników postanowiła wznowić działalność ukochanego klubu, a Olejak został kapitanem drużyny. Grał w Wiśle do roku 1919, później przez pewien czas zasiadał we władzach Towarzystwa Sportowego. W życiu zawodowym Artur Olejak był urzędnikiem Banku Polskiego. Zmarł 9 sierpnia 1944 roku w Lublinie.