Kartka z wiślackiego kalendarza.
Józef Szkolnikowski urodził się 13 marca 1889 w majątku Kuna na Podolu. Uczył się II Szkole Realnej w Krakowie i tutaj znalazł się w gronie kilkunastu chłopców zainspirowanych przez profesora Tadeusza Łopuszańskiego do założenia drużyny piłkarskiej. Według niektórych przekazów, to nawet Szkolnikowski miał zaproponować nazwę „Wisła”. Nawet jeżeli to nie on był pomysłodawcą tego miana, to z pewnością był kluczowym zawodnikiem - grał na bramce i jest uznawany za pierwszego kapitana Białej Gwiazdy.
Choć Szkolnikowski występował na boisku tylko przez krótki okres w latach 1906-7, to pozostał związany z Wisłą na wiele lat. Jeszcze w czasach galicyjskich wszedł w skład zarządu Towarzystwa Sportowego pełniąc odpowiedzialną funkcję sekretarza klubu. Po I Wojnie Światowej został zaś wybrany na prezesa Wisły - na jego barkach spoczął ciężar przeprowadzenia klubu przez trudny okres odbudowy po zawieszeniu działalności na czas wojny. Szkolnikowski rozpoczął starania na rzecz budowy własnego boiska i w latach 1919-21 stworzył fundamenty pod sukcesy Wisły, które przyszły już po kilku latach w postaci Pucharu Polski i dwukrotnego mistrzostwa Polski. Warto nadmienić, że pracę na rzecz Wisły Szkolnikowski łączył z obowiązkami żołnierza - zawodowego oficera Wojska Polskiego. Prezes Wisły brał udział między innymi w wojnie polsko-bolszewickiej, gdzie jako saper odznaczył się w misji wysadzania mostu pod Kijowem. Za swoje męstwo otrzymał Krzyż Walecznych, w 1922 roku został awansowany na majora.
Józef Szkolnikowski miał też wielkie zasługi na innych obszarach polskiego sportu. Był jednym z założycieli Polskiego Związku Piłki Nożnej, jego wiceprezesem i kierownikiem Wydziału Gier (w tej roli kierował przygotowaniami do pierwszego w historii spotkania reprezentacji Polski). Był też prezesem Krakowskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej, sędzią lekkoatletycznym, założycielem Przeglądu Sportowego.
W czasie II Wojny Światowej Józef Szkolnikowski był żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Po 1945 roku przez pewien czas pozostawał w Wielkiej Brytanii, zdecydował się jednak na powrót do kraju. Zdawał sobie sprawę, że w nowych realiach politycznych przedwojenny oficer będzie przez władze traktowany podejrzliwie, pragnął jednak połączyć się z rodziną. Odmówił wstąpienia do Ludowego Wojska Polskiego, przez długi czas z powodu szykan nie mógł znaleźć pracy, trudna sytuacja materialna pogorszyła jego zdrowie. Józef Szkolnikowski zmarł 9 stycznia 1958 roku i spoczywa na cmentarzu przy ul. Sienkiewicza w Katowicach.