Garść statystyk przed meczem Warta - Wisła

26 lat minęło...

Ostatnim ligowym meczem z udziałem Białej Gwiazdy oraz Warty Poznań było spotkanie z 11 czerwca 1994 roku. Obie drużyny mierzyły się wówczas ze sobą w ramach 33. kolejki pierwszej ligi, która wówczas była najwyższą klasą rozgrywkową w kraju. Co ciekawe, tamta potyczka była dla krakowskiej Wisły nie tylko ostatnim spotkaniem z poznańskim zespołem w lidze, ale także meczem numer 1400 w pierwszoligowych rozgrywkach. Nic dziwnego, że Wiślacy chcieli uczcić tę rocznicę dobrym występem. Podopieczni trenera Oresta Lenczyka, który wówczas prowadził krakowski zespół, w pierwszej połowie nie zagrali na miarę pełni swoich mozliwości, podobnie jednak jak i ich rywale. Brakowało skutecznych akcji i przede wszystkim wykończenia pod bramką przeciwnika. Z pierwszych 45 minut wyróżnić można szczególnie dwie sytuacje, w których najpierw bardzo blisko strzelenia pierwszej bramki w meczu był Jerzy Moskal, a kilka minut później Grzegorz Kaliciak próbujący zaskoczyć bramkarza Warty strzałem głową. Niestety, żadna z tych akcji nie okazała się skuteczna. Bezbramkowy remis utrzymywał się do 72. minuty. Wówczas Tomasz Iwan, dla którego ten mecz był ostatnim w barwach Warty, przeprowadził ładną akcję, po której piłka trafiła do bramki Wisły dzięki główce Stanisława Owcy. Wiślacy starali się wyrównać stan meczu, jednak ich ataki nie były na tyle skuteczne, by zaskoczyć bramkarza poznańskiej drużyny i mecz zakończył się wynikiem 1:0 dla Warty.

Najskuteczniejsi piłkarze

Biorąc pod uwagę fakt, że od ligowych meczów Wisły Kraków z Wartą Poznań minęło już bardzo dużo czasu, a ostatnie spotkanie o stawkę obie ekipy rozegrały 8 lat temu, kiedy to Wiślacy prowadzeni przez trenera Michała Probierza pokonali poznaniaków 1:0 w ramach 1/8 finału Pucharu Polski, nie może dziwić, że wśród najskuteczniejszych zawodników Białej Gwiazdy w spotkaniach przeciwko temu zespołowi brakuje piłkarzy, o których głośno było w ostatnich latach. Jeżeli chodzi o graczy, którzy najczęściej strzelali przeciwko Warcie, to bezsprzecznie należałoby wyróżnić Artura Woźniaka. Wychowanek Białej Gwiazdy rozegrał przeciwko poznańskiej drużynie dziewiętnaście spotkań, w których udało mu się aż szesnaście razy pokonywać bramkarzy rywala. Drugi w tej klasyfikacji Henryk Reyman ma na koncie siedem bramek, które strzelił w piętnastu meczach. Na ostatnim miejscu podium znajduje się natomiast Mieczysław Balcer, który rozegrał taką samą liczbę meczów co Reyman, jednak na swoim koncie ma jednego gola mniej.

Najwyższa wygrana

Najwyższe zwycięstwo krakowskiej Wisły nad zespołem z Wielkopolski przypada na 26 maja 1946 roku, kiedy to obie drużyny spotkały się, by rozegrać spotkanie towarzyskie. W tamtym meczu Wiślacy pokazali ogromną wolę walki i chęć zwycięstwa, co sprawiło, że od początku spotkania byli stroną dominującą. Na pierwszego gola czekano do 25. minuty, kiedy to na 1:0 trafił Wiktor Cholewa. Dziesięć minut później padła kolejna bramka, tym razem autorstwa wspomnianego już Woźniaka. Andrzej Łyko podwyższył na 3:0, a czwartego i ostatniego gola w pierwszej połowie strzelił ponownie Cholewa. Po przerwie Wiślacy nadal atakowali bramkę Warty, co przyniosło kolejne trafienia. Najpierw na 5:0 podwyższył Tadeusz Legutko, dorzucając potem jeszcze jedną bramkę, a wynik końcowy ustalił Cholewa. Wisła Kraków pewnie pokonała swojego rywala aż 7:0, co do dzisiaj jest najwyższym zwycięstwem Białej Gwiazdy nad tym przeciwnikiem.

Wspólne akcenty

Jeśli chodzi o Wisłę Kraków oraz Wartę Poznań, należałoby także wspomnieć o osobach, które łączą oba te kluby. Taką postacią jest chociażby Michał Matyas, który był trenerem Białej Gwiazdy w latach 1950-1954 oraz 1970-1971. Po pierwszej przygodzie z krakowskim klubem, szkoleniowiec przeniósł się do Wielkopolski, gdzie został trenerem poznańskiej drużyny. Najbardziej znanym piłkarzem łączącym te dwie drużyny jest natomiast Maciej Żurawski. „Żuraw - władca muraw” jest bowiem wychowankiem Warty Poznań, w której grał od 1994 do 1998 roku. Pod Wawel przeniósł się w 2000 roku i bronił barw Wisły przez pięć lat, a następnie powrócił na Reymonta w sezonie 2010/2011. Innymi zawodnikami, którzy mieli okazję grać w tych dwóch klubach są także: Mieczysław Balcer, Jerzy Zajda, Paweł Kaczorowski oraz Adam Mójta.

Wyrównana rywalizacja

Dotychczas oba zespoły mierzyły się ze sobą w oficjalnych rozgrywkach 42 razy. Statystyki są wyrównane, jednak z niewielką przewagą po stronie rywala. Biała Gwiazda odniosła dotąd nad przeciwnikiem z Poznania 17 zwycięstw, 19 razy musząc uznać jego wyższość. Wynik remisowy kończył 16 spotkań. Również bilans bramkowy może świadczyć o zaciętej rywalizacji: poznaniacy trafiali do bramki Wiślaków 85 razy, z kolei zespół z Reymonta ma na swoim koncie 81 zdobytych bramek.