48 lat temu zmarł Jan Weyssenhoff - piłkarz i działacz Wisły Kraków , a także… profesor fizyki

Jan Weyssenhoff urodził się w 1889 roku w Warszawie. Do szkoły średniej uczęszczał w Krakowie i tutaj zaczął grać w piłkę nożną. Jego pierwszą drużyną w 1906 roku był klub Jenknera - zespół, który rok później połączył się z Wisłą. To od Jenknera pochodzi czerwień jako barwa Wisły - Weyssenhoff wspominał, że stroje w takim kolorze udało się sprowadzić z zagranicznej wytwórni.

Weyssenhoff grał w pomocy lub na obronie. Wystąpił w pierwszych udokumentowanych derbach Krakowa w 1908 roku, a także na Igrzyskach Polskich w 1911 roku, na których Wisła odniosła triumf. Już w tym czasie oprócz samego kopania piłki zajmował się różnymi innymi sprawami związanymi z futbolem. Sędziował mecze, w Towarzystwie Sportowym odpowiadał za dział marketingu, był sekretarzem powołanego z inicjatywy Wisły Związku Footballistów Polskich. Te zajęcia połączył ze studiami na Uniwersytecie Jagiellońskim i doktoratem w dziedzinie fizyki.

Okres I Wojny Światowej Weyssenhoff spędził w Szwajcarii, gdzie kontynuował naukę. Miał wtedy okazję zetknąć się z Albertem Einsteinem. Słynny fizyk zapoznał się nawet z rozprawą doktorską Wiślaka, obronioną w 1916 roku. Nosiła ona tytuł „Zastosowania teorii kwantów do obracających się tworów i teoria paramagnetyzmu” i została przez Einsteina pozytywnie oceniona.

Weyssenhoff po wojnie powrócił do Krakowa, już do odrodzonej Polski. Rozpoczął pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim i oczywiście ponownie zaangażował się w piłkę nożną. Wciąż zdarzało mu się wyjść na boisko w koszulce z białą gwiazdą, najaktywniejszy był jednak jako działacz. Współtworzył Polski Związek Piłki Nożnej, zasiadał w zarządzie Wisły w randze wiceprezesa, opiekował się reprezentacją Polski w czasie wyjazdu na jej pierwszy mecz do Budapesztu w 1921 roku. W kolejnych latach pracował na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie i równolegle pracował nad rozwojem sportu w tamtym regionie. We władzach Wisły pojawił się ponownie pod koniec lat 30. W czasie II Wojny Światowej Weyssenhoff uczestniczył w konspiracyjnym szkolnictwie wyższym. W 1945 roku brał udział w reaktywacji PZPN, przez wiele lat zasiadał w Radzie Seniorów Wisły.

Profesor Jan Weyssenhoff zmarł 11 sierpnia 1972 roku. Pozostawił po sobie wspaniałą spuściznę naukową i na stałe zapisał się w historii Wisły Kraków i w historii polskiego sportu. Spoczywa na Cmentarzu Rakowickim.